Σπύρος Τζόκας*
Εντάξει, όχι ότι δεν περιμένω τα χειρότερα ή μένω εμβρόντητος από δηλώσεις που τσαλαπατούν την Ιστορία του λαού μας, αλλά ούτε τα στοιχειώδη διπλωματικά προσχήματα δεν κρατούνται. Αφορμή, η ομιλία του πρωθυπουργού μιας χώρας που η Εθνική της Αντίσταση στην περίοδο της ναζιστικής κατοχής έχει προ πολλού ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα.
Και ιδού απόσπασμα μιας ντροπιαστικής ομιλίας: «Αν θέλετε να πείσετε ότι δεν επενδύετε συνειδητά στους διχασμούς του παρελθόντος, διαλέξτε τουλάχιστον, κ. Τσίπρα, άλλη μουσική εισαγωγή στις ομιλίες σας από τον ύμνο του ΕΑΜ. Εμείς, ας πούμε, αναδεικνύουμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας από τη Νέα Δημοκρατία και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Εσείς επιμένετε να μας θυμίζετε τις χειρότερες στιγμές της ελληνικής Ιστορίας…».
«Επιμένετε να μας θυμίζετε τις χειρότερες στιγμές της ελληνικής Ιστορίας». Τι μπορεί να πει κανείς; Τεράστια ύβρη προς τον ελληνικό λαό. Το ΕΑΜ και η Εθνική Αντίσταση είναι η τιμή και η υπερηφάνεια της Ελλάδας! Ενωσε τους Ελληνες στον αγώνα εναντίον της τριπλής βάρβαρης κατοχής, ανόρθωσε το ηθικό των πολιτών κι έσωσε τον λαό από την πείνα. Με την αντιστασιακή δράση του έπληξε καίρια τους κατακτητές, τόσο το γόητρο όσο και την επιχειρησιακή τους δυνατότητα, απέτρεψε την πολιτική επιστράτευση, ματαίωσε την επέκταση της βουλγαρικής ζώνης κατοχής στη Θεσσαλονίκη και καθήλωσε μεγάλο όγκο γερμανικών στρατευμάτων στην Ελλάδα στερώντας τα από άλλα μέτωπα.
Ο σπουδαίος δάσκαλος και διανοητής Δημήτρης Γληνός, στο κείμενο «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ», δίνει τη φυσιογνωμία αυτού του αγώνα: «απελευθερωτικός, παλλαϊκός, εθνικός, εθνικοαπελευθερωτικός, ενωτικός». Και καλεί σε πάλη για να σταθεί όρθιος ο λαός από τη δοκιμασία της πείνας, σε αντίσταση με κάθε τρόπο και τελικά σε ένοπλο αγώνα. Τότε, στη μαύρη νύχτα της Κατοχής, όταν οι ποντικοί εγκατέλειπαν το πλοίο. Οι πατριδοκάπηλοι, όπως το συνηθίζουν, έσπευσαν να δηλώσουν υπακοή στον κατακτητή. Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ, όπως και αυτές το συνηθίζουν, εγκατέλειψαν την πατρίδα και τον λαό την ώρα της μάχης και έφυγαν από τη χώρα για ασφαλές μέρος. Και οι Τσολάκογλου και αυτοί στη θέση τους.
Προφανής η σημειολογία: το παρελθόν να εξορκιστεί ανέκκλητα και οριστικά, να μην ταράξει ξανά τις συνειδήσεις των ανθρώπων και να τους εμπνεύσει παραδείγματα. Να ξεχαστεί το ΕΑΜ και η Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων ή, καλύτερα, να ενοχοποιηθεί ή να σαρκασθεί. Ταυτόχρονα, να συμψηφιστούν τα εγκλήματα! Η θεωρία των δύο άκρων, δηλαδή ο κόκκινος και ο μαύρος φασισμός, η μαύρη και η κόκκινη τρομοκρατία!
Οι κατασκευαστές αυτού του αναθεωρητισμού γνωρίζουν πολύ καλά ότι το παρελθόν νοηματοδοτεί το παρόν και στο παρόν επινοείται το μέλλον, όχι όμως γραμμικά και νομοτελειακά. Στη μεταμοντέρνα εποχή, που εδράζεται αποκλειστικά στο παρόν, δεν μπορεί να επιβιώνει μια ζώσα ιστορία, ένα παρελθόν, δηλαδή, που κάτι ακόμη μπορεί να προσκομίσει στο παρόν. Ετσι, λοιπόν, οι διαχειριστές του παρόντος ανακατασκευάζουν το παρελθόν αυθαιρέτως, αλλά αληθοφανώς, ώστε να συνάδει και να συνηγορεί προς τη χρεία του παρόντος.
Τέτοιοι είναι, τέτοια κάνουν.
*Πανεπιστημιακός – συγγραφέας
Πηγή: efsyn.gr
