Του Σπύρου Τζόκα, Πανεπιστημιακού, συγγραφέα, π. δήμαρχου και π. αντιπεριφερειάρχη
«Εγκαταλείψαμε τη ζωή μας
Και βρήκαμε τη στάχτη.
Βρήκαμε τη στάχτη
Μένει να βρούμε τη ζωή μας…»
Γιώργος Σεφέρης
Με άλλοθι την «κλιματική κρίση» και σημαία την «ατομική ευθύνη», η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός για μια ακόμα χρονιά διαχειρίζονται την αντιπυρική προστασία. Ήδη τα όργανα ξεκίνησαν από την όμορφη Χίο, όπου οι κραυγές των πολιτών υποδηλώνουν την απουσία του κρατικού μηχανισμού. Καταγγέλλουν την -για άλλη μια φορά- παντελή έλλειψη σχεδίου πρόληψης και προστασίας από τις πυρκαγιές, που αφήνει απροστάτευτους τους κατοίκους και τις υποδομές του νησιού και εγκαταλείπουν τον λαό να παίζει κάθε καλοκαίρι τη ζωή του κορόνα-γράμματα. Οι φλόγες που έφτασαν έως την περιοχή του Αγίου Μάρκου στον Βροντάδο, τις Καριές απείλησαν άμεσα σπίτια και ανθρώπινες ζωές – μια καταστροφή που αποτράπηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών και την αυτοθυσία των ίδιων των κατοίκων. Η κυβέρνηση, η Περιφέρεια και ο Δήμος Χίου, αντί να ενισχύσουν την πρόληψη και την αντιπυρική θωράκιση, περιορίστηκαν και φέτος στις γνωστές εξαγγελίες και τις επικοινωνιακές φωτογραφίες πάνω στα αποκαΐδια.
Δεν είναι η ”κλιματική κρίση” υπεύθυνη για την καταστροφή, αλλά η συνειδητή υποβάθμιση της πολιτικής προστασίας και η απουσία σχεδίου με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες. Εντάξει η κλιματική κρίση είναι ένα υπαρκτό άλλοθι. Κανείς δεν την αρνείται, όλοι την βλέπουν τώρα μπροστά στην πόρτα τους. Αλλά η “κλιματική κρίση” φταίει που το Δασαρχείο Λαυρίου δεν διαθέτει ούτε έναν δασεργάτη αντί για τουλάχιστον 50 που θα έπρεπε να έχει; Που εξακολουθούμε να παλεύουμε να σβήσουμε τις πυρκαγιές με “Καναντέρ” άνω των 45 ετών, ενώ δαπανούμε 2 δισ. ευρώ για τα ΝΑΤΟικά “Rafale”;
Μιλάνε ξεδιάντροπα για πρόληψη και πυροπροστασία, όταν η στελέχωση του Πυροσβεστικού Σώματος και της Δασικής Υπηρεσίας δεν είναι «επιλέξιμη δαπάνη» ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από την ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση, εποχικοί και μόνιμοι πυροσβέστες υπολείπονται των πραγματικών αναγκών, που αυξάνονται από χρόνο σε χρόνο, όσο συσσωρεύονται οι αιτίες των πυρκαγιών και κυρίως τα τεράστια κενά στην πρόληψη.
Η Πυροσβεστική για μια ακόμα χρονιά σβήνει φωτιές με πάνω από 4.500 χιλιάδες κενά και τις υπόλοιπες θέσεις κατακερματισμένες σε διάφορες κατηγορίες: Εποχικοί, πενταετείς, επταετείς, μόνιμοι. Το 85% από τα περίπου 3.500 οχήματα του Πυροσβεστικού Σώματος έχουν ηλικία πάνω από 10ετία και οι πιστώσεις για τη μισθοδοσία του προσωπικού είναι μειωμένες κατά 7,5 εκατ. ευρώ σε σχέση με πέρσι. Μαζί με αυτά και η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της πυρασφάλειας.Αυτά δεν είναι υπαρκτά όπως η κλιματική κρίση; Δεν είναι υπαρκτό ότι από το πολυθρύλητο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ δεν πάει τίποτα για την ενίσχυση επίγειων και εναέριων μέσων;
Όπως βέβαια κάθε χρόνο καμιά ευχάριστη έκπληξη δεν περιμένει τον λαό για την ετοιμότητα του κράτους να προστατέψει τα δάση, τη ζωή, την περιουσία του και τη ζωή του. «Στο ίδιο έργο θεατές» είναι η φράση που αποτυπώνει την κατάσταση στη δασοπροστασία και στην πυρόσβεση, ειδικά στο κομμάτι της ανύπαρκτης πρόληψης. Το ίδιο σκηνικό των εξαγγελιών, των διαβεβαιώσεων, των υποσχέσεων και των επικοινωνιακών τεχνασμάτων. Δεν σβήνονται δυστυχώς οι πυρκαγιές με την επικοινωνία. Στο ίδιο έργο αλλάζουν τα πρόσωπα και επαναλαμβάνονται οι πολιτικές εκείνες που καίνε κάθε καλοκαίρι τα δάση μας, που μας μειώνουν το οξυγόνο.
Τα ίδια ακριβώς λόγια που έλεγαν και την προηγούμενη χρονιά με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα και με κορύφωση την πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική, που κατέκαψε τα πάντα στο πέρασμά της και κατέληξε μέσα στον οικιστικό ιστό της Αθήνας! Αλήθεια, ποια «κλιματική κρίση» εμπόδισε τον κρατικό μηχανισμό να ελέγξει αυτή την πυρκαγιά, τη μοναδική εκείνες τις μέρες στην Αττική, που ταξίδεψε ανενόχλητη πολλά χιλιόμετρα, πριν σβήσει στα προάστια της πρωτεύουσας;
Τα μηνύματα και φέτος μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι. Ήδη η Χίος καίγεται και χιλιάδες άλλες πυρκαγιές δεν φουντώνουν από τις ηρωικές προσπάθειες των πυροσβεστών και του λαού.
Πίσω από τέτοιες απειλές κρύβονται η εμπορευματοποίηση της γης και ο χωροταξικός σχεδιασμός με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις ανθρώπινες ζωές. Στον καπιταλισμό, ο δασικός πλούτος είναι πεδίο επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και η προστασία του θεωρείται κόστος για το κράτος. Αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός αφήνει τα δάση απροστάτευτα από τις φωτιές και τον λαό εκτεθειμένο σε μεγάλους κινδύνους. Καμιά κρατική ευθύνη δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από την κουρτίνα της κλιματικής αλλαγής, που επικαλούνται όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατεύσει τον λαό και τα δάση. Ακόμα και η απομάκρυνση όσων κινδυνεύουν εναπόκειται στην ατομική ευθύνη, με το κράτος σε ρόλο θεατή.
Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση κουνάει το δάχτυλο στα νοικοκυριά και απειλεί με πρόστιμα αν δεν καθαρίσουν τα οικόπεδά τους μέχρι τον Ιούνη! Δηλαδή, ενοχοποιεί εκ των προτέρων τον λαό για τις βέβαιες καταστροφές και φορτώνει στην ατομική ευθύνη την πρόληψη από τις πυρκαγιές, προειδοποιώντας για «ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι», όπου «τα κακά σενάρια είναι μπροστά μας», σύμφωνα με τον υπουργό Κλιματικής Κρίσης.
Πόσο λοιπόν μπορούμε να ανεχόμαστε τη μαύρη προπαγάνδα της κυβέρνησης της ΝΔ και των διάφορων παπαγάλων της στις Περιφέρειες και τους Δήμους ότι για την καταστροφή φταίει ο «κακός μας ο καιρός», «η κλιματική κρίση» και «η κλιματική αλλαγή». Το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα με ερωτήσεις του στη Βουλή και άλλες παρεμβάσεις διαπιστώνοντας ότι δεν έχουν γίνει αυτά που έπρεπε.
Έμεινε σε αυτό; Έμεινε στις καταγγελίες και ησύχασε; Κάθε άλλο, εθελοντικές ομάδες και βουλευτές του Κόμματος βρεθήκανε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των κατοίκων, παλεύοντας με τις φλόγες, στηρίζοντας την προσπάθεια των πυροσβεστών. Εκατοντάδες μέλη και φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ οργανωμένα ρίχθηκαν από την αρχή στη μάχη με τις φλόγες στο πλευρό του λαού, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά, ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής!
Πηγή: 902.gr
