της Αθηνάς Σφυρή, Συµβούλου Επιχειρήσεων, Φοροτεχνικού
Εταιρείες κυρίως πολυεθνικές, καθώς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προκειμένου να περιορίσουν τον κίνδυνο διασποράς του κορονοϊού αποδέσμευσαν τους περισσότερους εργαζόμενους από τη φυσική παρουσία. Όταν έγινε αυτή η ξαφνική ανακοίνωση, εργαζόμενοι πήραν τις διαβεβαιώσεις ότι τίποτα δεν θα άλλαζε, θα δουλεύουν όπως δούλευαν, απλά, πλέον, από το σπίτι.
Στην αρχή πολλοί ήταν αυτοί που χάρηκαν και σκέφτηκαν ότι η τηλεργασία θα είναι εργασιακός παράδεισος. Δεν θα είχαν καθημερινές μετακινήσεις, θα περιόριζαν τα προσωπικά και εργασιακά τους έξοδα, θα απολάμβαναν σπιτικό φαγητό, θα ντύνονταν και χαλαρά εντός της οικίας τους. Στην πορεία όμως κατάλαβαν ότι δεν ήταν καθόλου έτσι τα πράγματα.
Τεράστιο άγχος για την αποδοτικότητα στις νέες συνθήκες και πίεση από τους ανώτερους για τους στόχους έκαναν την εμφάνισή τους. Υπήρχε η λανθασμένη σκέψη από τους ανώτερους ότι αφού ο υπάλληλος βρίσκεται στο σπίτι, θα είναι πάντα διαθέσιμος. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είδαμε να αυξάνονται οι απαιτήσεις και να είναι υποχρεωμένοι οι εργαζόμενοι να λαμβάνουν e-mail στις 9μμ στο οποίο να πρέπει να απαντήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, καθώς και να διεκπεραιώσουν το θέμα το οποίο τους είχε προωθηθεί. Σίγουρα αυτό μπορεί να συνέβαινε και παλαιότερα, αλλά δεν ήταν υποχρεωμένοι να απαντήσουν εκτός ωραρίου και σίγουρα δεν υπήρχε απαίτηση να εκτελεστεί άμεσα η εργασία. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα που παρατηρήθηκε ήταν οι ατελείωτες συσκέψεις μέσω ψηφιακής πλατφόρμας τις απογευματινές ώρες – εκτός ωραρίου και χωρίς οι εργαζόμενοι να έχουν το περιθώριο να αρνηθούν τη συμμετοχή τους στην τηλεδιάσκεψη.
Δυστυχώς, για πολλούς εργαζόμενους, η τηλεργασία δεν γίνεται σε συνθήκες τήρησης των εργασιακών τους δικαιωμάτων, όπως είναι το καθορισμένο ωράριο, το διάλειμμα ή ακόμα και η άδεια από την εργασία τους. Αναρωτιέμαι: πως θα μπορούσαν να προστατέψουν οι εργαζόμενοι τα δικαιώματά τους σε συνθήκες εξ αποστάσεως εργασίας; Πως μπορούν να είναι σε καλή ψυχική υγεία και να κάνουν τακτικά διαλείμματα ώστε να μην περνούν άπειρες ώρες μπροστά στον υπολογιστή με το άγχος ότι θα τους στείλει ο ανώτερος τους ένα μήνυμα και δεν θα είναι online για να απαντήσουν;
