Του Διονύση Βώβου
Δηµοτικού Συµβούλου, π. Καλλιτεχνικού Διευθυντή Θεάτρου Βράχων, Προέδρου «Δρω-Ζω»
Στον αέρα ο χώρος του Θεάτρου Βράχων μετά την απόφαση του Εφετείου για το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Και ενώ πρωτόδικα είχε κερδηθεί, αναπάντητα μένουν τα ερωτήματα για το ποιες ακριβώς κινήσεις ήταν αυτές που επέλεξε να κάνει ή να μην κάνει η διοικούσα παράταξη και να φέρει σε αυτό το τέλμα τα συμφέροντα του Δήμου, βάζοντας την πόλη μπροστά σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως την πιθανή απώλεια αυτού του πνεύμονα πολιτισμού, αλλά και άθλησης.
Ποιοι ήταν οι χειρισμοί όμως?
- Γιατί δεν ήρθε νωρίτερα το θέμα, πχ σε προηγούμενα ΔΣ, ώστε να συζητηθεί απ’ όλες τις παρατάξεις, μια που γνώριζε η διοίκηση Κατωπόδη το αποτέλεσμα από τον Νοέμβριο, ώστε να υπάρξει μια κοινή διαβούλευση σχετικά με το φλέγον αυτό θέμα, όπως έγινε αντίστοιχα για άλλα σημαντικά ζητήματα (πχ covid, αθλητισμός κλπ). Πολύ περισσότερο όταν στον γειτονικό Δήμο Δάφνης-Υμηττού, το θέμα τέθηκε άμεσα στο ΔΣ.
- Γιατί πριν την έφεση δεν έγινε ενημέρωση σχετικά στο ΔΣ, και επαρκής προετοιμασία από πλευράς νομικής κάλυψης?
- Γιατί δεν έγινε επιλογή του προηγούμενου δικηγορικού γραφείου να μας εκπροσωπήσει και στην έφεση, που είχε ΚΕΡΔΙΣΕΙ το πρωτόδικο, και η Διοίκηση άφησε να επιβληθούν τα θέλω τον διεκδικητών του θεάτρου?
- Γιατί έως τώρα δεν έχει αναλυτική ενημέρωση το ΔΣ του Δήμου και αποστέλλεται τελευταία στιγμή τελεσίγραφο έγκρισης αμοιβής δικηγόρου στους δημοτικούς συμβούλους για εκπροσώπηση μετά την αρνητική απόφαση του εφετείου?!
Ποιος θα ευθύνεται για την ανυπολόγιστη για τον Δήμο απώλεια, εάν στον επόμενο δικαστικό αγώνα δεν αλλάξει προς το συμφέρον του η απόφαση? Αν και ρητορικό το ερώτημα.
Μιλάμε για το Θέατρο Βράχων, έναν θεσμό που έχει φιλοξενήσει ιερά τέρατα της ελληνικής και της διεθνούς σκηνής, αμέτρητες σπουδαίες καλλιτεχνικές δουλειές, έχει προβάλει τον Δήμο σε όλη την Αττική, την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, έχει ψυχαγωγήσει πλήθος κόσμου, έχει δεχθεί πολλούς υψηλούς προσκεκλημένους , και έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς για τον πολιτισμό της χώρας. Τα οφέλη δεν έχουν τελειωμό.
Δεν χωρά ο νους την κακή έως και επικίνδυνη για τον Δήμο διαχείριση αυτού του τόσο σημαντικού προβλήματος.
Δεν χωρά ο νους τον ΚΙΝΔΥΝΟ μιας ΤΕΤΟΙΑΣ απώλειας.
Και η ευθύνη εάν συμβεί κάτι τέτοιο, που όλοι το απευχόμαστε, βαρύνει αποκλειστικά τη δημοτική αρχή.
