Γράφει η Σοφία Τριανταφυλλοπούλου
Association of European Journalists (AEJ)
ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΠΟΤΑΓΑΣ
Πάει ένας χρόνος από τη μέρα που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών ο θρυλικός ιδιοκτήτης του ΠΑΛΑΣ. Ήταν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος γιατί σε όλη του τη ζωή έκανε αυτό που αγαπούσε. Μεγάλωσε μέσα στον κινηματογράφο κι εκεί έζησε όλη του τη ζωή. Δεν ήταν λίγες η φορές που έκανε προβολή ταινίας ακόμα κι αν υπήρχαν μόνο 2 άτομα στην αίθουσα! Ενώ έξω έσερνε τα βήματα του, μέσα στο σινεμά ήταν αεικίνητος, κατάφερνε να κόβει εισιτήρια, να εκτελεί χρέη ταξιθέτη και στο -ολίγων λεπτών- διάλειμμα τον έβρισκες στο κυλικείο να ανοίγει τις πορτοκαλάδες σαν έφηβος.
Θυμάμαι εκείνο το απόγευμα (πριν κάποια χρόνια) που είχαμε ραντεβού για συνέντευξη. Στο τηλέφωνο μου είπε: “ανοιχτά θα είναι, σπρώξε την πόρτα για να μπεις μέσα και θα σε δω”. Νοέμβρης μήνας, είχε αρχίσει να νυχτώνει όταν μπήκα στο φουαγιέ αλλά ο Πόταγας πουθενά! αφού περίμενα ένα 10λεπτο αποφάσισα ν΄ανέβω πάνω στο θερινό. Ούτε εκεί! κατεβαίνω κι ανοίγω την πόρτα της χειμερινής αίθουσας φωνάζοντας τ΄όνομά του. Καμία απόκριση. Αφού είχα απελπιστεί πηγαίνοντας πάνω κάτω σ΄ένα τεράστιο αδειανό και μισοσκότεινο χώρο, ένα χέρι μ΄ακουμπάει στην πλάτη και πάγωσε το αίμα μου! “με ψάχνεις Σοφία; έναν υπνάκο έπαιρνα και δεν σε άκουσα”… ήμουν σίγουρη ότι δεν έπαιρνε κανένανυπνάκο και όλη αυτή την ώρα με παρακολουθούσε γελώντας!
Ο Ματθαίος Πόταγας “έφυγε” έτσι λένε…
Εγώ πάλι νομίζω ότι πάντα εκεί θα είναι
Δεν φεύγουν οι άνθρωποι από τα μέρη που αγαπούν!
