Γράφει ο Σωτήρης Παπαμιχαήλ
Στο Δημοτικό Συμβούλιο του Νοεμβρίου η παράταξη του κυρίου Μπαντή, «Μαζί για το Βύρωνα», κατέθεσε ψήφισμα, το οποίο υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου και στο οποίο αμφισβητούνται ξεκάθαρα οι χειρισμοί του Δήμαρχου στην υπόθεση του Λόφου Κοπανά. Παράλληλα, ζητούσε να δοθεί στους Δημοτικούς Συμβούλους ο φάκελος της υπόθεσης και όλα τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Δημοτική Αρχή για το θέμα αυτό.
Η ανάγκη να ενημερωθούν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι για την υπόθεση, δεν είναι σημερινή. Και σε προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο ο κος Μπαντής είχε ζητήσει πρόσβαση στο φάκελο της υπόθεσης, όμως η Δημοτική Αρχή, παρά τις υποσχέσεις της και ακολουθώντας μία παρελκυστική τακτική, απέφυγε να το κάνει.
Πρόσφατα (23/9/21), οι ενάγοντες, με εξώδικη επιστολή τους, έκαναν μία πρόταση συμβιβασμού στις δημοτικές αρχές Δάφνης – Υμηττού και Βύρωνα, με την οποία προτείνουν την παραίτησή τους από τη διεκδίκηση του 81% της επίδικης έκτασης στον Κοπανά, εφ’ όσον τους παραχωρηθούν 20 στρέμματα από αυτή την έκταση (περίπου το 19%), ως οικοδομήσιμα, άρτια οικόπεδα, εντός σχεδίου πόλεως.
Η πρόταση αυτή έγινε γνωστή στο Δημοτικό Συμβούλιο αλλά και στους δημότες με καθυστέρηση από τη Δημοτική Αρχή και ύστερα από αίτημα Δημοτικών Παρατάξεων και ενεργών πολιτών, οι οποίοι μάλιστα ενημερώθηκαν, για τη συγκεκριμένη πρόταση, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Υμηττού!
Ακόμη μία φορά, η δημοτική αρχή Βύρωνα λειτούργησε εν κρυπτώ ουσιαστικά, μια και δεν φρόντισε να ενημερώσει το Δημοτικό Συμβούλιο και τους δημότες, για το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε στο Δήμο μας.
Πραγματικά δυσκολεύομαι να κατανοήσω τους χειρισμούς της Δημοτικής Αρχής.
Από το ξεκίνημα της υπόθεσης, μέχρι την προσφυγή των διεκδικητών στο Εφετείο, η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν είχε καμία ευθύνη, μιας και δεν διοικούσε καν το δήμο εκείνο το διάστημα. Όμως, αντί να καλέσει το Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεργασία, ώστε να βρουν από κοινού και να πάρουν την πιο σωστή απόφαση για τις ενέργειες που θα έπρεπε να γίνουν ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, η Δημοτική Αρχή αποσιώπησε το γεγονός, δεν το ανακοίνωσε πουθενά και ανέλαβε αποκλειστικά αυτή, την ευθύνη του χειρισμού της υπόθεσης, με αποτέλεσμα να χαθεί η υπόθεση στο Εφετείο και να ακολουθήσει μια σειρά καταστάσεων, που πιθανά θα είχαν αποφευχθεί αν υπήρχε συνεργασία όλων των Δημοτικών Παρατάξεων και των δημοτών.
Έπρεπε να φέρει το θέμα στο φως ομάδα πολιτών (μέσω της ιστοσελίδας «Ρωγμή») και εξαναγκασμένη, ουσιαστικά, από την πίεση του κόσμου και του Δημοτικού Συμβουλίου να φέρει το θέμα στην οικονομική επιτροπή και να αναθέσει σε μεγάλο και έγκριτο δικηγορικό γραφείο την υπόθεση.
Δυστυχώς, όμως, ούτε το ότι χάθηκε η υπόθεση στο Εφετείο «έβαλε μυαλό» στη Δημοτική Αρχή.
Παρά τα όσα υποσχέθηκε για κοινές δράσεις, προτίμησε να λάβει μόνη της πρωτοβουλίες αποκλείοντας, ουσιαστικά, το Δημοτικό Συμβούλιο και μεταθέτοντας στο μέλλον τις διάφορες δράσεις που είχε υποσχεθεί ότι θα έκανε σε συνεργασία με τους δημότες.
Αναλώθηκε κυρίως σε μια επικοινωνιακή πολιτική, συναντήσεις με αρχηγούς κομμάτων κυρίως, οι οποίες, κατά την προσωπική μου άποψη, ελάχιστα έως καθόλου έχουν να ωφελήσουν σε αυτή τη φάση, πριν την απόφαση του Αρείου πάγου, την υπόθεση μας.
Κερασάκι στην τούρτα, η μη ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου για την πρόταση «συμβιβασμού» των ιδιωτών, την οποία προανέφερα.
Όλα τα παραπάνω, εμένα τουλάχιστον, μου δείχνουν ότι η Δημοτική Αρχή πήρε μία πολύ δύσκολη, μία πολύ μεγάλη, και κυρίως μία πολύ λάθος απόφαση. Να λύσει το θέμα μόνη της. Μέχρι στιγμής, αυτή η απόφαση της, μας έχει οδηγήσει στην ήττα στο Εφετείο και αναμένουμε τον Άρειο Πάγο, ο οποίος, όπως ακούγεται, πολύ σπάνια ανατρέπει αποφάσεις του εφετείου.
Η ιστορία δείχνει ότι όταν κινούμαστε μαζικά, όταν έχουμε τη συνδρομή των δημοτών, όταν όλες οι παρατάξεις συμφωνούν και δρουν σαν μία γροθιά, οι πιθανότητες να κερδίσουμε είναι πολύ μεγαλύτερες.
Η απόφαση της Δημοτικής Αρχής, να κινηθεί μόνη της, χωρίς τη συνεργασία Δημοτικού Συμβουλίου και δημοτών, σε δύο μόνο πιθανότητες οδηγεί. Η μια είναι να χάσουμε την υπόθεση και τον χώρο κι ακόμη περισσότερο να χρειαστεί ως Δήμος να πληρώσουμε πολλά εκατομμύρια σε αποζημιώσεις στους ιδιώτες για τη χρήση μέχρι τώρα. Η άλλη περίπτωση, να μας δικαιώσει ο Άρειος πάγος και επιτέλους ο χώρος να κατοχυρωθεί στο δημόσιο και στην πορεία να αποδοθεί στο Δήμο μας και στο Δήμο Υμηττού.
Ο λαός μας λέει πως όταν σπέρνεις ανέμους, θερίζεις θύελλες. Τέτοιες θύελλες θέρισε η Δημοτική Αρχή στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο αμφισβήτησε τους μέχρι τώρα χειρισμούς του δημάρχου. Εύχομαι να κερδίσουμε, όπως φαντάζομαι εύχεται κάθε δημότης αυτής της πόλης και να μη θερίσουμε όλοι θύελλες από τις επιλογές της Δημοτικής Αρχής.
